De cijfers zijn opmerkelijk, want België toonde zich de voorbije jaren een uitgesproken voortrekker van seksuele en reproductieve gezondheid en rechten. Ons land nam mee de leiding in de ‘She Decides’ beweging, dat een antwoord wilde bieden op de door Trump heringevoerde de Mexico City Policy (of zogenaamde Global Gag Rule), dat de internationale steun voor seksuele en reproductieve gezondheid en rechten onder druk zette. België toonde zich een vurig pleitbezorger van seksuele en reproductieve rechten op het niveau van de VN en Minister van Ontwikkelingssamenwerking Alexander De Croo maakte van feminisme zijn handelsmerk.
Met het ondertekenen van de 2030 Agenda voor Duurzame Ontwikkeling in 2015 engageerde België zich samen met de andere VN-lidstaten om tegen 2030 de universele toegang tot seksuele en reproductieve gezondheid en rechten te realiseren, de hiv-epidemie te beëindigen, de financiering van de gezondheidszorg op te voeren en mee te ijveren voor universele gezondheidsdekking. België behoort tot de koplopers op het vlak van nationale hiv-preventie en behandeling, evenals seksuele en reproductieve rechten. We hebben een performant gezondheidssysteem en bijna iedereen die in België leeft is verzekerd. Sensoa stelt zich dan ook de vraag waarom die positie niet verzilverd wordt in België’s internationale samenwerking.
Het rapport is beschikbaar in het Nederlands en het Frans, en bevat een aparte sectie met de belangrijkste bevindingen en concrete aanbevelingen voor de Belgische ontwikkelingssamenwerking. De analyse werd uitgevoerd op de cijfers die eind augustus 2019 door DGD aan Sensoa ter beschikking gesteld werden.

oda2018final.pdf |