Hoe kun je seksuele gezondheid en rechten beschermen en promoten in tijden van populisme en conservatisme? Deze vraag stond centraal tijdens de conferentie van EuroNGOs, het Europees netwerk van organisaties die ijveren voor seksuele en reproductieve gezondheid en rechten, die op 27 en 28 september in Brussel georganiseerd werd. Toenemende steun voor conservatieve en populistische bewegingen zorgt voor een politiek en maatschappelijk klimaat waardoor seksuele en gezondheid en rechten in het verdomhoekje worden gedrukt.
Parlementairen voor de 2030 Agenda ontvangen EuroNGOs in de Kamer, federaal parlement. Copyright: EuroNGOs Trump en Orban
De Brexit, de overwinning van Trump, het discours van de Poolse en Hongaarse regering en het succes van radicaal rechts in verschillende Europese landen leidt tot politieke en maatschappelijke verschuivingen waardoor seksuele rechten soms onder druk komen te staan. De voorbeelden zijn talrijk, denk aan de herinvoering van de Global Gag Rule, de poging om de Poolse abortuswet nog te verstrengen of het harteloze Europese migratiebeleid waardoor vluchtelingen en asielzoekers geen toegang krijgen tot (seksuele) gezondheidsdiensten. Voor de 'SRHR community', de gemeenschap van gezondheidswerkers, activisten en beleidsmakers die seksuele rechten promoten, zijn deze evoluties bijzonder zorgwekkend. In verschillende landen vormen seksuele rechten een schietschijf voor conservatieve en populistische bewegingen. Zij stellen ‘traditionele’ boven ‘progressieve’ waarden, eigenbelang boven (internationale) solidariteit en een enge invulling van familie, relaties en identiteit boven seksuele en relationele diversiteit.
Laat de VS niet de agenda bepalen
Een belangrijke boodschap van de conferentie, is dat de Verenigde Staten niet langer de agenda mogen bepalen. De 'SRHR-gemeenschap' zou zijn afhankelijkheid van Amerikaanse financiering moeten verminderen waardoor Amerikaanse oppositie irrelevant(er) wordt.
Andrea Peto, hoogleraar genderstudies aan de Centrale Europese Universiteit in Hongarije, waarschuwde voor een versimpelde voorstelling van de feiten. Het 'ons versus hen'-verhaal positioneert seksuele rechten in een 'slagveld' die NGO’s alleen maar kunnen verliezen. In vergelijking met conservatieve regeringen en oppositiebewegingen zijn hun middelen immers beperkt. Kwabena Osei-Danquah, directeur multilaterale zaken bij UNFPA, wees er op dat de oppositie veel complexer en verscheideneris dan algemeen wordt aangenomen. Latijns-Amerikaanse conservatieve regeringen hebben bijvoorbeeld de neiging om abortus te criminaliseren terwijl ze meer verdraagzaam staan tegenover rechten van seksuele minderheden. In sommige delen van Afrika doet zich juist het omgekeerde voor.
Winning hearts and minds
Alexander De Croo, Minister van Ontwikkelingssamenwerking en één van de trekkers van 'She Decides', was één van de sprekers. Hij beweerde dat het rechtenargument in sommige contexten contraproductief is en pleitte voor een meer pragmatische aanpak met gezondheidsargumenten. "Verdedig de toegang voor abortus vanuit het perspectief van volksgezondheid en niet vanuit rechtenperspectief", aldus De Croo. Katja Iversen, het hoofd van de NGO 'Women Deliver' riep op om niet altijd reactief te reageren op oppositie maar pro-actief een positief verhaal te brengen. Hierbij moet de nadruk liggen op zaken die 'relevant zijn voor het leven van mensen' zoals kinderen krijgen, seksualiteit en relaties. Ton Coenen, directeur van Rutgers en voorzitter van EuroNGOs, sloot zich hierbij aan en benadrukte dat het belangrijk is om een discours te ontwikkelen dat mensen raakt. Kortom, 'Winning hearts and minds' van de publieke opinie als tegengif tegen populistische en conservatieve bewegingen.
De Parlementairen voor de 2030 Agenda, de parlementaire groep met leden van Kamer en Senaat waarvoor Sensoa het secretariaat waarneemt, ontvingen de conferentiegasten in het federale parlement, waar zij in het Halfrond van de Kamer luisterden naar persoonlijke ervaringen met oppositie tegenover seksuele en reproductieve rechten en afsloten met een receptie.
De Brexit, de overwinning van Trump, het discours van de Poolse en Hongaarse regering en het succes van radicaal rechts in verschillende Europese landen leidt tot politieke en maatschappelijke verschuivingen waardoor seksuele rechten soms onder druk komen te staan. De voorbeelden zijn talrijk, denk aan de herinvoering van de Global Gag Rule, de poging om de Poolse abortuswet nog te verstrengen of het harteloze Europese migratiebeleid waardoor vluchtelingen en asielzoekers geen toegang krijgen tot (seksuele) gezondheidsdiensten. Voor de 'SRHR community', de gemeenschap van gezondheidswerkers, activisten en beleidsmakers die seksuele rechten promoten, zijn deze evoluties bijzonder zorgwekkend. In verschillende landen vormen seksuele rechten een schietschijf voor conservatieve en populistische bewegingen. Zij stellen ‘traditionele’ boven ‘progressieve’ waarden, eigenbelang boven (internationale) solidariteit en een enge invulling van familie, relaties en identiteit boven seksuele en relationele diversiteit.
Laat de VS niet de agenda bepalen
Een belangrijke boodschap van de conferentie, is dat de Verenigde Staten niet langer de agenda mogen bepalen. De 'SRHR-gemeenschap' zou zijn afhankelijkheid van Amerikaanse financiering moeten verminderen waardoor Amerikaanse oppositie irrelevant(er) wordt.
Andrea Peto, hoogleraar genderstudies aan de Centrale Europese Universiteit in Hongarije, waarschuwde voor een versimpelde voorstelling van de feiten. Het 'ons versus hen'-verhaal positioneert seksuele rechten in een 'slagveld' die NGO’s alleen maar kunnen verliezen. In vergelijking met conservatieve regeringen en oppositiebewegingen zijn hun middelen immers beperkt. Kwabena Osei-Danquah, directeur multilaterale zaken bij UNFPA, wees er op dat de oppositie veel complexer en verscheideneris dan algemeen wordt aangenomen. Latijns-Amerikaanse conservatieve regeringen hebben bijvoorbeeld de neiging om abortus te criminaliseren terwijl ze meer verdraagzaam staan tegenover rechten van seksuele minderheden. In sommige delen van Afrika doet zich juist het omgekeerde voor.
Winning hearts and minds
Alexander De Croo, Minister van Ontwikkelingssamenwerking en één van de trekkers van 'She Decides', was één van de sprekers. Hij beweerde dat het rechtenargument in sommige contexten contraproductief is en pleitte voor een meer pragmatische aanpak met gezondheidsargumenten. "Verdedig de toegang voor abortus vanuit het perspectief van volksgezondheid en niet vanuit rechtenperspectief", aldus De Croo. Katja Iversen, het hoofd van de NGO 'Women Deliver' riep op om niet altijd reactief te reageren op oppositie maar pro-actief een positief verhaal te brengen. Hierbij moet de nadruk liggen op zaken die 'relevant zijn voor het leven van mensen' zoals kinderen krijgen, seksualiteit en relaties. Ton Coenen, directeur van Rutgers en voorzitter van EuroNGOs, sloot zich hierbij aan en benadrukte dat het belangrijk is om een discours te ontwikkelen dat mensen raakt. Kortom, 'Winning hearts and minds' van de publieke opinie als tegengif tegen populistische en conservatieve bewegingen.
De Parlementairen voor de 2030 Agenda, de parlementaire groep met leden van Kamer en Senaat waarvoor Sensoa het secretariaat waarneemt, ontvingen de conferentiegasten in het federale parlement, waar zij in het Halfrond van de Kamer luisterden naar persoonlijke ervaringen met oppositie tegenover seksuele en reproductieve rechten en afsloten met een receptie.
RSS Feed