Een jaar na de controversiële wijziging van de Poolse abortuswet, die Polen een van de EU-lidstaten met de meest restrictieve toegang tot abortuszorg maakte, blijft de mensenrechten situatie verergeren. Twee leden van de Parlementairen voor de 2030 Agenda, Séverine de Laveleye en Orry Van de Wauwer, hebben dit met eigen ogen gezien toen zij deelnamen aan de jaarlijkse conferentie van het Europees Parlementair Forum voor Seksuele en Reproductieve rechten in Warschau, Polen op 21-22 oktober. Aan het eind van een eerste dag met paneldiscussies ondertekenden de deelnemers een verklaring met betrekking tot Polen en de algemene situatie in de wereld op het gebied van SRGR.
Op de tweede dag bezochten zij Puławy, een van de steden die zichzelf tot LGBT-free zone doopte. De parlementsleden hadden een ontmoeting met verschillende activisten. Een van de activisten vertelde dat ze in 81 rechtszaken verwikkeld is. Door de nauwe banden tussen de regering en het gerechtelijk apparaat zal zij geen eerlijk proces krijgen. Maar tegelijkertijd zei ze: "mijn familie maakt zich al geen zorgen meer over een gevangenisstraf, door alle doodsbedreigingen die ik heb ontvangen". Het is duidelijk dat verdedigers van de mensenrechten in Polen het zwijgen wordt opgelegd en bescherming nodig hebben.
Sinds het bezoek van de Belgische parlementsleden aan Polen, zijn er verschillende voorstellen ingediend die de situatie nog penibeler kunnen maken: Het eerste is een wetsvoorstel tot oprichting van een "Familie- en Demografisch" Instituut dat werd aangenomen en in de Senaat zal besproken worden. Dit instituut zou worden geleid door de auteur van de motie over huidige verbod op abortus. De persoon die het instituut leidt, zou als aanklager kunnen optreden bij gerechtelijke procedures. Hij zou zaken kunnen aanspannen tegen LGBT-ouders om te eisen dat hun de ouderlijke rechten worden ontnomen. Hij zou toegang hebben tot gegevens die door alle overheidsinstanties in Polen worden verzameld. Het doel van het instituut is om het geboortecijfer in Polen te verhogen door het aantal echtscheidingen te beperken en "een goede sociale context te creëren".
Daarenboven bereidt Het Poolse Ministerie van Volksgezondheid een wijziging van de wetten op het gezondheidszorginformatiesysteem in Polen voor. Hierdoor zou de registratie van alle zwangerschappen in Polen verplicht worden. Dit wordt verondersteld een strategie te zijn om toezicht te houden over zwangere vrouwen zodat zij gemakkelijk kunnen worden vervolgd als zij besluiten een zwangerschap niet voort te zetten of zelfs als zij een miskraam krijgen.
Gelukkig is een van de meest schadelijke voorstellen door het Poolse parlement (Sejm) verworpen. Het wetsvoorstel, dat was opgesteld door een anti-abortusgroep, zou lange gevangenisstraffen hebben voorgeschreven in geval van abortus. Het wetsvoorstel stelde gevangenisstraffen voor van 5 tot 25 jaar, en soms zelfs levenslang, voor het beroven van het leven van een "verwekt kind". Hoewel het Poolse parlement deze keer tegenstemde, zullen anti-abortusgroeperingen hun pogingen om de abortuswet nog strenger te maken niet staken. Deze verschillende ontwikkelingen tonen aan dat de strijd voor SRGR een prioriteit moet blijven voor België en de EU.
Sinds het bezoek van de Belgische parlementsleden aan Polen, zijn er verschillende voorstellen ingediend die de situatie nog penibeler kunnen maken: Het eerste is een wetsvoorstel tot oprichting van een "Familie- en Demografisch" Instituut dat werd aangenomen en in de Senaat zal besproken worden. Dit instituut zou worden geleid door de auteur van de motie over huidige verbod op abortus. De persoon die het instituut leidt, zou als aanklager kunnen optreden bij gerechtelijke procedures. Hij zou zaken kunnen aanspannen tegen LGBT-ouders om te eisen dat hun de ouderlijke rechten worden ontnomen. Hij zou toegang hebben tot gegevens die door alle overheidsinstanties in Polen worden verzameld. Het doel van het instituut is om het geboortecijfer in Polen te verhogen door het aantal echtscheidingen te beperken en "een goede sociale context te creëren".
Daarenboven bereidt Het Poolse Ministerie van Volksgezondheid een wijziging van de wetten op het gezondheidszorginformatiesysteem in Polen voor. Hierdoor zou de registratie van alle zwangerschappen in Polen verplicht worden. Dit wordt verondersteld een strategie te zijn om toezicht te houden over zwangere vrouwen zodat zij gemakkelijk kunnen worden vervolgd als zij besluiten een zwangerschap niet voort te zetten of zelfs als zij een miskraam krijgen.
Gelukkig is een van de meest schadelijke voorstellen door het Poolse parlement (Sejm) verworpen. Het wetsvoorstel, dat was opgesteld door een anti-abortusgroep, zou lange gevangenisstraffen hebben voorgeschreven in geval van abortus. Het wetsvoorstel stelde gevangenisstraffen voor van 5 tot 25 jaar, en soms zelfs levenslang, voor het beroven van het leven van een "verwekt kind". Hoewel het Poolse parlement deze keer tegenstemde, zullen anti-abortusgroeperingen hun pogingen om de abortuswet nog strenger te maken niet staken. Deze verschillende ontwikkelingen tonen aan dat de strijd voor SRGR een prioriteit moet blijven voor België en de EU.