In 2015 engageerden alle wereldleiders zich om tegen 2030 werk te maken van ‘Universal Health Coverage’ of de universele dekking van de gezondheidszorg. Dat betekent een wereld waarin alle mensen toegang hebben tot kwalitatieve gezondheidsinformatie en -diensten zonder dat ze daar financieel onder lijden. We zijn nog ver van die doelstelling verwijderd. De helft van de wereldbevolking heeft vandaag nog géén toegang tot alle essentiële informatie en diensten.
Seksuele en reproductieve gezondheidsinformatie en -diensten vormen een essentieel onderdeel van Universal Health Coverage. Hierdoor krijgen mensen toegang tot betrouwbare informatie om eigen keuzes te maken over hun seksuele gezondheid, of bijvoorbeeld over het al of niet krijgen van kinderen. Een ongeplande zwangerschap of het hiv-virus mag geen hypotheek leggen op de toekomst van een individu. Dat is in veel landen in het Zuiden wél nog het geval.
Door de afwezigheid van informatie, kwaliteitsvolle gezondheidszorg, maar ook door het bestaan van bepaalde stigmatiserende sociale en culturele normen lopen mensen risico op seksuele en reproductieve gezondheidsproblemen en worden hun rechten geschonden. In vele landen rust bijvoorbeeld een taboe op de seksualiteit van ongehuwde jongeren. Hierdoor krijgen zij beperkt of geen seksuele voorlichting en durven zij niet aankloppen bij gezondheidsdiensten voor voorbehoedsmiddelen of bij een ongeplande zwangerschap.
Promotie van ‘Universal Health Coverage’ betekent daarom ook werk maken van betaalbare en jeugdvriendelijke dienstverlening zodat individuen met respect en waardigheid behandeld worden. Het vraagt ook om het promoten van gendergelijkheid, onder meer door gendernormen in vraag te stellen en veranderingsprocessen in gang te zetten samen met lokale gemeenschappen.
Door de afwezigheid van informatie, kwaliteitsvolle gezondheidszorg, maar ook door het bestaan van bepaalde stigmatiserende sociale en culturele normen lopen mensen risico op seksuele en reproductieve gezondheidsproblemen en worden hun rechten geschonden. In vele landen rust bijvoorbeeld een taboe op de seksualiteit van ongehuwde jongeren. Hierdoor krijgen zij beperkt of geen seksuele voorlichting en durven zij niet aankloppen bij gezondheidsdiensten voor voorbehoedsmiddelen of bij een ongeplande zwangerschap.
Promotie van ‘Universal Health Coverage’ betekent daarom ook werk maken van betaalbare en jeugdvriendelijke dienstverlening zodat individuen met respect en waardigheid behandeld worden. Het vraagt ook om het promoten van gendergelijkheid, onder meer door gendernormen in vraag te stellen en veranderingsprocessen in gang te zetten samen met lokale gemeenschappen.
RSS Feed